HALAMA

Kabir’de yatanlar, yaşayanlardan çok
Lakin kimsenin ölümden haberi yok

Dünya malına kapılmış çoğu kişi
Unutmuş asıl uğraşı,asıl işi

Kabir çok kişiyi yedi hiç doydu mu?
Azrail hiç bir faniyi sağ koydu mu?

Ecel bu, şimşek gibi çakıyor birden
Giden, hiç geri geliyor mu kabirden!

Elbet her fani ölümü tatacaktır
Sessiz,sedâsız kabire yatacaktır

Peki dünya malına bunca talep ne
Şeytana kanıp,sapkınlığa sebep ne

Halam ki;bizlerle şakalaşırdı dün
Şimdi yerini aldı sessiz bir hüzün

Halam derdi:’aşk ile yanan bir beden
Hakk’ın yolunu bulur vakit geçmeden’

Dini hikâyeler de söylerdi bize
Dersiyle öğüt verirdi hepimize

Biz can-ı gönül ile severdik onu
Neylersin gönül,bu her insanın sonu

Ecel geldi,canı aldı,çekti gitti
İşte azizim bir hayat böyle bitti

Hâlâ dinmedi çok büyük gönül acım
Mekânın cennet olsun canım halacım